با سلام خدمت شما دوستان همراه وب سایت نظام مبله. امروز نیز همانند سایر روزها با شماییم با یکی دیگر از مطالب آموزشی در خصوص تهران قدیم و بناهای آن. امروز با معرفی حمامها و گرمابه های تهران و تاثیری که پیدایش این گرمابه ها در اجاره آپارتمان مبله در تهران گذاشتند، در خدمت شما خوبان هستیم. حمام که در قدیم به آنها گرمابه گفته میشده است، محلی برای شستشوی تن و صورت بوده است. در گذشته در شهر تهران به دلیل نبود حمام در منازل شهری و آپارتمان مبله، در سطح شهر حمام ها و گرمابه های بسیار زیادی بوده است که امروزه متاسفانه از بسیاری از آنها دیگر اثری نیست. حمام ها و گرمابه ها در گذشته جزو آثار هنری محسوب میشدند. در ساخت و طراحی این حمام ها از کاشی های معرق، کاشی های هفت رنگ و خشتی که ظاهری بسیار زیبا به این حمام ها میدادند استفاده میشده است. حمام ها و گرمابه ها در ابتدا در کنار خیابانها و محله های پر رفت و آمد ساخته میشدند که در معرض دید عموم باشند. پس از گذشت چندین سال و با رشد صنعت اجاره آپارتمان مبله این حمام ها را بیشتر در محله هایی که اجاره آپارتمان مبله در آنها رونق داشت میساختند تا افرادی که در این آپارتمان مبله ها اقامت داشتند به راحتی بتوانند از حمام ها استفاده کنند.   [caption id="attachment_32545" align="aligncenter" width="1000"] آپارتمان مبله[/caption]   اگر بخواهیم راجع به معماری حمام های تهران صحبت کنیم، درب ورود این حمام ها غالبا درب های چوبی بودند که مستقیما به خیابان راه داشتند که به یک راهروی پیچ دار وارد میشدند. معمولا در جلوی درب های ورودی این حمام ها شخصی جهت گرفتن هزینه ورودی حمام مینشست که به وی صندوقدار حمام میگفتند و افراد پس از پرداخت این هزینه وارد رختکن این حمام ها میشدند. پس از ورود به رختکن و تعویض لباسها حال افراد به اتاق دیگری وارد میشدند که بیت اول نامیده میشده است. در وسط این اتاق یک حوض بسیار بزرگ آب گرم قرار داشت که توسط لوله هایی که از گرم خانه به این اتاق انتقال داده شده بود وارد میشدند. دمای این اتاق را طوری تنظیم میکردند که بدن انسان توانایی تحمل آن را داشته باشد و از تحمل آن خارج نباشد. کف این اتاق ها را تماما با سنگ مرمر سنگ فرش میکردند که تمیزکاری و نظافت آنها به آسانی صورت گیرد. سقف این گرمابه ها بر خلاف آپارتمان مبله هایی که در آن دوران میساختند، تماما گنبدی شکل بودند و در اطراف این گنبد پنجره هایی وجود داشت که باعث ورود نور خورشید به داخل گرمابه میشدند. این پنجره ها به وسیله ی شیشه بسته شده بودند تا فقط نور خورشید از آنها عبور کند و از ورود هوای سرد بیرون به داخل محوطه ی گرمابه جلوگیری به عمل آید. در ساخت این حمام ها همانند آپارتمان مبله هایی که در آن زمان در اطراف آنها می ساختند و عده ی بسیار زیادی بصورت اجاره آپارتمان مبله در تهران از آنها استفاده میکردند، تماما از آجر و سنگ مرمر استفاده میشده است. زیرا مقاومت خوبی در برابر آب داشتند و از ورود رطوبت به آپارتمان مبله های اطاف نیز جلوگیری میشده است. در قسمت پشتی حمام گرمخانه قرار داشت که اتاقی بود که در داخل آن دیگهای بزرگ مسی قرار میدادند و محلی بود جهت گرم کردن آن و هدایت آن به سمت حمام جهت استفاده همزمان از آب گرم.    از قسمت گرم خانه به طرف داخل حمام لوله های بسیار بزرگ و قطوری قرار داشت و از آنها جهت هدایت آب و بخار به طرف داخل حمام استفاده میشده است. در قسمت پشتی این گرم خانه یک درب پشتی قرار داشت که از آنها جهت افزودن اضافه کردن سوخت استفاده میشده است. در این حمام ها افرادی جهت روشن نگه داشتن چراغ حمام کار میکردند که اغلب این افراد در آپارتمان های مبله ی اطراف حمام و اغلب به صورت اجاره آپارتمان مبله در تهران سکونت داشتند. یکی از افرادی که در حمام کار میکرد تنتاب نامیده میشده و شخصی بوده که وظیفه اش گرم نگه داشتن حمام و همچنین تمیز نمودن آن در پایان هر روز کاری بوده است. شخص دیگری که در حمام کار میکرده دلاک بوده است که از طریق کیسه کشی و شستشوی افراد در حمام امرار معاش میکرده است. شخص دیگری که در حمام فعالی داشته است مشتمالچی بود که وظیفه اش مشتمال و ماساژ دادن افراد در حمام بوده است. شخص بعدی که در حمام فعال بود حمامی نام داشت و در حقیقت شخصی بود که مالک حمام به شمار میرفته است و وظیفه ی مدیریت حمام را به عهده داشته است. هم اکنون اکثر این حمام ها یا تخریب شده اند یا به نوعی تغییر کاربری داده اند و استفاده های دیگری از آنها میشود. از جمله ی این استفاده ها میتوانیم به سفره خانه و قهوه خانه های سنتی که در سطح شهر وجود دارد اشاره نماییم.   

با سلام خدمت شما دوستان عزیز. پس از بررسی دقیق چندین مطلب در خصوص بناهای تهران اینبار نوبت راه آهن تهران و ساختمان آن به همراه آپارتمان مبله های اطراف آن است که مورد بررسی دقیق قرار گیرند. لطفا تا انتها باما همراه باشید. ایستگاه راه آهن تهران بنایی مربوط به دوران پهلوی اول ( رضاحان پهلوی ) میباشد. ساختمان این بنا در جنوب میدان راه آهن تهران واقع شده است. نام این میدان نیز بدلیل وجود همین ساختمان و خط راه آهن در آن نامگذاری شده است. همچنین این ساختمان در اسفند ماه سال 1379 با شماره ثبت 3639 به عنوان یکی از آثار اصلی ملی ایران ثبت شد. در اطراف این ساختمان بدلیل عبور و مرور زیاد مسافران آپارتمان مبله ساخته شد که بصورت اجاره آپارتمان مبله در تهران به مسافرانی که از این ایستگاه تردد میکردند واگذار میشده است. کلنگ این ساختمان و آپارتمان مبله های اطراف آن که بعد از این ساختمان به این مجموعه افزوده شد، در بیست و سوم مهرماه سال 1306 با حضور شخص رضاخان در جنوب تهران که در آن دوره بیرون از حصار تهران زده شد. وسعت تمامی زمینی که به این مجموعه اختصاص داده شده است در حدود 174 هکتار می باشد. 100 هکتار مخصوص به ایستگاه راه آهن و ساختمان اصلی 74 هکتار نیز اختصاص به آپارتمان مبله های اطراف آن که به مسافران اجاره آپارتمان مبله داده میشد، اختصاص داشت.    اگر بخواهیم از نظر موقعیت جغرافیایی این منطقه را بررسی کنیم، این مجموعه در محدوده ی خیابان شوش، کشتارگاه و خیابان ری واقع شده است. رضاخان طراحی و ساخت این مجموعه را به یک معمار اکراینی به نام ولادیسلاو ولادیسلاوویچ گارادیتسکیی Городецкий واگذار کرد. این معمار که در آن دوران یکی از معروف ترین معمارهای زمان خود بوده است، در سال 1863 متولد شده بود و در سال 1903 به امریکا مهاجرت کرده و در امریکا آپارتمان مبله های فراوانی ایجاد کرد. وی در آن دوران در امریکا از طریق اجاره آپارتمان مبله تامین زندگی میکرده است. وی در همان سال کلنگ زنی این مجموعه جهت ساخت ساختمان اصلی راه آهن تهران، به تهزان دعوت شد و چندین سال نیز در تهران به عنوان مستاجر با اجاره آپارتمان مبله در تهران زندگی کرد و در سال 1930 دار فانی را وداع گقت و در گورستان ارامنه ی تهران به خاک سپرده شد. از این معمار اوکراینی آثار متعدد و زیبایی در سرتاسر جهان برجای مانده است که معروفترین آنها همین ساختمان راه آهن در شهر تهران میباشد. گفتنی است یک ایرانی به نام کریم طاهر زاده که متولد سال 1276 در تهران بود، بر ساخت و ساز این بنا نظارت کامل داشت و این نظارت بدلیل اعتمادی که رضاخان به این معمار ایرانی داشت به وی سپرده شده بود. این معمار ایرانی در ترکیه تحصیلات تکمیلی خود را گذرانده بود و از دانشگاه استانبول در رشته ی معماری فارغ التحصیل شده بود. وی در سال 1297 و پیش از روی کار آمدن رضا خان به برلین آلمان مهاجرت کرد و در سال 1306 با دعوت شخص رضاخان از وی جهت نظارت بر ساخت راه آهن وارد تهران شد.    بنای اصلی راه آهن تهران الهام گرفته شده از معماری اصیل و با شکوه ایرانی باستانی و با بهره گیری از شیوه ی آرمان گرایی طراحی و بنا شده است. آثار این طراحی را میتوان در درب ها و پنجره های اصلی این بنا مشاهده کرد. سازه ی این ایستگاه از پی تا سقف آن با آهن و بتن ساخته شده است. درها و پتجره های اصلی این ساختمان نیز از جنس آهن و برنز ساخته شده است. نمای بیرونی این سازه از سنگ سفید تراورتین است. این سنگها از معدن سنگ پل سفید استخراج شده و با ماشین آلات سنگین به اینجا آورده شده است. رضاخان بدلیل عبور و مرور میهمانان فراوان و همچنین ورود افراد خارجی به ایران دستور ساخت آپارتمان مبله های بسیار شیک و متفاوت از سایر آپارتمان های مبله جهت اسکان دادن میهمانان خارجی ساخته شد. نمای بیرونی و همچنین درب ها و پنجره های این آپارتمان ها نیز مانند بنای اصلی این مجموعه از برنز و تراورتین میباشد. امروزه نیز از این ایستگاه جهت حمل و نقل فراوان مسافران به سرتاسر کشور استفاده میشود. همچنین بسیاری از مسافران جهت ترانزیت از این ایستگاه راه آهن اسفاده میکنند. بیشترین سفرهای ثبت شده با راه آهن از ایستگاه مربوط به شهر مشهد که محل دفن امام هشتم شیعیان است میباشد. در نزدیکی ایستگاه اصلی، ایستگاه راه آهن شهر تهران ( مترو ) قرار دارد که جهت راحتی و رفاه حال مسافرانی که از این ایستگاه رفت و آمد میکنند ساخته شده است و این ایستگاه را به تمامی نقاط شهر تهران متصل میکند. با تشکر از حسن توجه شما عزیزان به این مطلب. از دوستان عزیزی که مطالب ما را دنبال میکنند تقاضا میشود با نظرات و انتقادات سازنده ی خود ما را در هرچه بهتر شدن این وب سایت و مطالب آگاه کنند.  

با سلام. امروز نیز همانند روزهای گذشته اشاره ی کوچکی در خصوص بناهای تاریخی تهران و تاثیرات آنها بر اجاره آپارتمان مبله در تهران آماده کردیم. امید است این مطلب همانند مطالب گذشته مورد توجه شما دوستان گرامی قرار گیرد. امروز با معرفی یکی دیگر از بناهای تاریخی و تاثیرگذار و همچنین بسیار مهم شهر تهران در خدمت شما دوستان عزیز هستیم و قصد ما معرفی بنای تاریخی کاخ مظفری دار آباد تهران میباشد. مظفر الدین شاه قاجار در زمان ولیعهدی خود مدتی را در تبریز سپری میکرد که در همانجا دچار بیماری سل شد. چون در آن زمان دارویی جهت معالجه ی این بیماری کشف نشده بود، پزشکان و اطبای آن زمان به وی توصیه کردند جهت بهبود بیماری باید مدتی را در یک منطقه ی خوش آب و هوا و بدور از هیایوی شهر تهران و همچنین بدون استرس اجاره آپارتمان مبله سپری نماید. از این رو بود که قریه ای در شمال تهران به نام دار آباد که در آن دوران خارج از تهران محسوب میشده و منطقه ای خوش آب و هوا با پوشش گیاهی دست نخورده بود، جهت سکونت وی انتخاب شد و تصمیم بر آن شد که ابتدا آپارتمان مبله در این بخش بنا کنند تا مظفرالدین شاه در این مکان به دور از دغدغه های شهری سکونت کند. اما آپارتمان مبله مورد توجه شاه قرار نگرفت و تصمیم بر آن شد که در این منطقه کاخی که در شان شاه و ولیعهد آن زمان قاجار باشد بنا کنند.     بدین ترتیب بود که کاخی در این منطقه بنا کردند. این کاخ بعدها بدلیل اینکه محل زندگی مظفرالدین شاه قاجار در آن بود، کاخ مظفری نام گرفت. بنا به کتیبه ای که در درون کاخ و همچنین تعدادی کتیبه که در آپارتمان مبله بیرون کاخ که به شکل اجاره آپارتمان مبله در تهران به نوکران دربار واگذار شده بود به چشم میخورد، فردی به نام علی اصغر خان امین السلطان در سال 1273 هجری خورشیدی به دستور محمد خان حکیم الملک که در آن زمان وزیر اعظم دربار بود، این باغ را خریداری کرده و به دستور خود شاه قاجار این کاخ را در میان این باغ بنا نهاده است. وی نام این عمارت زیبا را کاخ شاه آباد نامید اما همانطور که گفته شد بعدها نام آن به کاخ مظفری دار آباد تغییر پیدا کرد. مظفرالدین شاه سالهای سال در دوران ولیعهدی خود در این کاخ زندگی میکرد و پس از گذشت چندین سال بیماریش بهبود یافت و به دار الخلافه منتقل شد. این کاخ پس از ترک مظفرالدین شاه قاجار سالیان سال خالی و دست نخورده باقی ماند و پس از مرگ مظفرالدین شاه، این کاخ به محلی جهت نگهداری افراد معلول و سالخورده تبدیل شد و آپارتمان مبله هایی که در اطراف آن ساخته بودند نیز به محل زندگی پرستاران و مسئولان این آسایشگاه تبدیل شده بود. پس از سقوط سلطنت قاجار این خانه ها و این عمارت زیبا بدون استفاده باقی مانده بود.        در دوران حکومت پهلوی به دلیل تنفر شدید رضاخان از حکومت و شاهان قاجاریه بسیاری از بناهای دوران قاجار مورد بی مهری حکومت قرار گرفتند و نابود شدند. اما این عمارت به دلیل قرار گرفتن در میان باغی خوش آب و هوا و زیبا مورد توجه یکی از اساتید برجسته ی آن دوران دکتر مسیح دانشوری قرار گرفت. این پزشک زبردست ایرانی در سال 1310 برای نخستین بار در ایران در این مکان مدرسه ی پرستاری تاسیس کرد و شاگردان بسیاری را پرورش داد. همچنین از آپارتمان مبله هایی که در اطراف این عمارت باقی مانده بودند، به عنوان خوابگاه و بصورت اجاره آپارتمان مبله در تهران به دانشجویان این رشته ها واگذار کرد. در سالهای بعد و پس از گذشت چندین سال ار احداث این مجموعه به همت شهربانی و فخرالدوله، دختر مظفرالدین شاه در اطراف این عمارت ساختمان های متعددی نیز بنا شد. فخرالدوله بانویی بسیار خیر بود و آسایشگاه کهریزک تهران نیز به همت این بانو در آن دوران ساخته شده است. عمارت کاخ مظفری در سال 1381 هجری خورشیدی در آثار ملی ایران ثبت رسمی شد و از سال 1389 خورشیدی به عنوان موزه ی پزشکی بیمارستان در معرض دید عموم قرار گرفته است. طراحی این عمارت که در دو طبقه ساخته شده است با بهره گیری از طرحی فرانسوی و از نوع کلاه فرنگی میباشد. سقف اصلی این عمارت دارای خرپایی چوبی است و سقف آن نیز به شکل بیضی مانند ساخته شده است. در تمامی کاخ آیینه کاری ها و گچ بری های ظریف و زیبایی به چشم میخورد که میتوان گفت در نوع و نوبه ی خود بی نظیر میباشد. در بخش ورودی این کاخ زیبا بنایی گنبدی شکل ساخته شده است که به رنگ آبی در آمده است و نمایی از آسمان آبی را نشان میدهد. نمای سقف و راهروهای بیشتر قسمت های این عمارت چوبی است و با کندکاری های زیبایی بر روی این چوبها تزیین شده است. بصورت کلی میتوان این بنا را تلفیقی از چوب کاری و آیینه کاری نامید که در نوع خود و با توجه به دورانی که ساخته شده است بینظیر میباشد.